عَسى‏ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ

خوشبختی را در کوچه باغ های می جست, غافل از اینکه او را در انتهای کوچه ی بن بستی نشانده اند!

از حال ما نپرس

_ خوبی ؟

+ کشیدن بخیه های پانچی یه زخمِ عمیقِ سنگین قبل از اینکه دهنشو ببنده چه حسی بهت میده ؟

مرضِ چَشم

بچه تر که بودم هروقت از کنار آهنگری در حال جوشکاری رد می شدیم, مادرم(خدا همه ی مادر هارو حفظ کُناد) میگفت: نگا نکنیا بچه چشمات ضعیف میشه؛ زیر لب چَشمی میگفتم و خیره سرانه تر زیرچِشمی زُل می زدم به نقطه ی جوشکاری.
از بد روزگار اما, مادرم درباره ستاره ها هیچ نصیحتی را یاد ندارم گوشزد کرده باشد تا من چَشمی گفته باشم...


+ بی شک او که فانوسِ چِشمک زنی است بی فروغ, وصله خورده بر پیراهنِ سیاهِ شب ستاره نام ندارد؛ ستاره تویی که بدونِ پلک زدنی نورِ نگاهت چَشم هایم را ذوب کرد.